Houtsnijwerk met kanttekeningen
Altijd en overal willen mensen antwoord op de vraag waarom we ons gedragen zoals we doen. We willen een verklaring, grip krijgen en liefst ook nog kunnen voorspellen.
We bedenken modellen en theoriën die we vervolgens wetenschappelijk kunnen onderzoeken. Soms blijft zoiets voortleven als het allang naar het rijk der fabelen is verwezen.
Het kan ook dat dingen in de loop van de tijd een eigen, of zelfs heel ander leven gaan leiden.

Wij zijn altijd benieuwd naar wat ergens onder of achter zit. Snijdt het hout? Is een kritische noot op zijn plaats? Een kanttekening of verduidelijking gewenst?
Is het een ballon die doorgeprikt moet worden? Of een verhaal waarvan onderstreept moet worden wat het wel en wat het niet is?
Hieronder enkele houtsnijwerkjes.
Nope, geen reptiel in je brein 🙄
Soms vertelt nog wel eens iemand dat we een reptielenbrein hebben. Misschien heel teleurstellend, geen hagedis die bij moeilijke situaties het stuur overneemt. Het idee is grote onzin, al lang achterhaald. Hoe zit het dan wel? Maar hoe zit het dan wel?
Lees verder...Nope, geen reptiel in je brein
Soms vertelt nog wel eens iemand dat we een reptielenbrein hebben, of dat op stressÂvolle momenten
onze ‘interne hagedis’ de regie overneemt.
Niet alleen de min of meer alternatieve sector meent dat we een reptielenbrein hebben, ook veel officieel erkende coaches, trainers en grote bureaus verkondigen zulks. Maar nee, mensen hebben niet zoiets als een reptielenbrein, geen hagedis die bij moeilijke situaties het stuur van je overneemt. Het idee is onzin, al lang achterhaald,
maar erg hardnekkig.
De meeste mensen zoeken naar bevestiging van wat ze al denken te weten. Zodoende zijn ze onvoldoende kritisch op wat ze lezen. Zo blijven onzinnige of achterhaalde theorieën als ‘waarheid’ verspreid worden. Hoe zit het dan wel?
Dat vermaledijde brein
De theorie achter het reptielenbrein is ‘the triune brain’, het drievuldige brein. Bedacht in de jaren zestig van de vorige eeuw door de Amerikaanse neurofysioloog Paul MacLean, in Nederland gepopulariseerd door Piet Vroon. Dat drievuldig brein zou bestaan uit:
- het reptielenbrein – de automatische piloot;
- zoogdierenbrein – huisvest de emoties;
- het mensenbrein – het ‘denkend brein’ met het ‘gezond verstand’.
Ooit was de aanname dat onze hersenen in drie fasen zijn ontstaan en dat we aan die opbouw vastzitten. Dat van die drie fasen klopt niet, de veronderstelde opbouw ook niet. De evolutie is heel anders verlopen en hersenen en gedrag zitten een stuk complexer in elkaar –
niet alleen bij mensen.
En de hersenen van reptielen zijn geen brein-met-ontbrekende-extra’s. Hoewel wetenschapÂpelijke inzichten al decennia voorbij deze theorie zijn,
blijft ze hardnekkig populair.
Van gerenommeerde trainings- en adviesÂbureaus tot aan de alternatieve sector, de (onjuiste) simplificaties worden kritiekloos overgenomen en doorgegeven. Professionals zouden misschien iets meer moeite mogen doen, juist vanwege hun professionaliteit.
Waarom dan toch?
De mens wil graag eenvoud, dus als je de hersenen in een paar behapbare blokken verdeelt, lijkt het allemaal wat eenvouÂdiger en gemakkelijker te begrijpen. Toegegeven, de werkelijkheid is best complex en vraagt meer tijd en aandacht voordat je die begrijpt. Maar die werkelijkheid leidt tot betere strategieën, strategieën die echt werken.
Alternatieven
Eén mogelijkheid is om in de wetenschappelijke
literatuur te duiken.
Joseph Cesario et.al. leggen in Your Brain Is Not an Onion With a Tiny Reptile Inside de wetenschappelijke stand van zaken uit wat betreft de evolutie en de hersenen. (Current Directions in Psychological Science, Mei 2020). Ook online te lezen.
Een aanrader is verder Behave van Robert Sapolsky (ISBN 9781594205071). Tegenwoordig ook in Nederlandse vertaling verkrijgbaar (ISBN 9789464778830). Je komt er dan al snel achter dat de evolutie een stuk ingewikkelder is verlopen en dat bij stress niet alleen de hersenen een rol spelen. Zo worden er bijvoorbeeld buiten de hersenen stofjes als adrenaline en cortisol geproduceerd die een grote rol spelen.
Praktische info
Het kan ook anders. Er is genoeg toegankelijk materiaal te vinden, zoals een kort filmpje van Universiteit van Nederland. Een uitgebreidere, maar betere en meer accurate uitleg geeft Erik Scherder in een filmpje.
Het aardige van het verhaal van Scherder is dat het je ook laat zien wat je zoal kunt doen om met stress om te gaan. En dat is ook best effectief als de stress stevig oploopt.
Dus...
Loop niet achter flauwekul aan, maar zoek serieus naar achtergrondinformatie. Begrijp hoe stress écht werkt en je vindt dingen die écht werken.
DISC? Of liever een horoscoop? 💫
DISC, een model dat gedragsstijlen indeelt in vier typen, elk met een eigen kleur. Heel populair, maar met het beschrijvende, verklarende en voorspellende niveau van een horoscoop.
Lees verder...DISC? Of liever een horoscoop?
DISC is in de jaren '20 van de vorige eeuw bedacht door William Moulton Marston en
beschrijft vier gedragsstijlen.
Marston bedacht ook de DC Comics strip Wonder Woman. De strip is inmiddels verfilmd, DISC nog niet. Volgens Marston bewegen mensen over twee assen. De verticale as geeft het verschil tussen taakgericht en mensgericht weer, de horizontale as toont het verschil tussen introvert en extravert. Met die assen ontstaan vier kwadranten, die Marston met de letters DISC markeerde. Elk kwadrant heeft een eigen kleur.
De vier kwadranten
DISC staat oorspronkelijk, in het Engels, voor Dominance, Inducement, Submission en Compliance. Letterlijk vertaald wordt dat Dominantie, Invloed, Overgave en Compliantie (naleving). Zowel in het Nederlandstalig als Engelstalig gebruik van DISC kom je uiteenlopende benamingen van assen en kwadranten tegen. Hieronder enkele benamingen die in het Nederlands worden gebruikt:
Denken
Taakgericht
Introvert
Terughoudend
Indirect
Calculerend
Conformistisch
Consciëntieus
Consistent
Daadkrachtig
Direct
Doelgericht
Dominant
Sociaal
Stabiel
Supportgevend
Steunend
Inspirerend
Interactief
Invloedrijk
Extrovert
Actief
Direct
Mensgericht
Voelen
Betekenissen van de benamingen per as en per kwadrant verschillen. Eenduidigheid is ver te zoeken, terwijl dat voor een consistente beschrijving van de gedragsstijlen
toch wel noodzakelijk is.
Er zijn wel wat verschillen in betekenis tussen Calculerend, Conformistisch, Consciëntieus en Consistent, om er een kwadrant uit te halen. Dat komt de validiteit niet ten goede, waarover dadelijk meer.
Vragenlijst als meetinsdivument
Niemand is beperkt tot één van de vier stijlen, maar heeft altijd wel iets van elk kwadrant. Een gedragsstijl is dus de verhouding tussen de vier kwadranten, de mate waarin die zich in jouw gedrag manifesteren. Die verhouding stel je vast met behulp van een vragenlijst.
Met die vragenlijsten is iets vergelijkbaars aan de hand als met de benamingen van assen en kwadranten: een gebrek aan eenduidigheid. Er is namelijk niet één vragenlijst, er zijn er meerdere. Die vragenlijsten verschillen nogal van elkaar, zowel inhoudelijk als qua structuur. Bij de ene lijst moet je uit vier opties er één kiezen die het beste bij je past, een andere geeft je maar twee opties om uit te kiezen. Bij weer een andere vragenlijst moet je aangeven welke van de vier het beste past en welke het minste. Het is de vraag of zulke grote verschillen echt altijd
tot hetzelfde resultaat leiden.
Je vindt diverse vragenlijsten op internet. Daarnaast zijn er vragenlijsten die (deels) door consultancy- en trainingsbureaus zijn ontwikkeld, maar achter een inlog- of betaalmuur zitten.
Geen wetenschappelijke onderbouwing
Om te beginnen is er, voor zover bekend, geen peerreviewed wetenschappelijk onderzoek gedaan naar DISC zelf. Er is wel onderzoek gedaan naar de betrouwbaarheid en de validiteit.
Betrouwbaarheid
Als een vragenlijst betrouwbaar is, geeft die (kort door de bocht) telkens dezelfde uitkomst. In geval van DISC is de vragenlijst bij dezelfde groep deelnemers twee keer afgenomen. De tijd ertussen bedroeg een week. In grote lijnen kwamen de resultaten van
beide testafnames met elkaar overeen.
https://iopscience.iop.org/article/10.1088/1757-899X/483/1/012097 Een ander onderzoek vond ook een redelijke betrouwbaarheid, maar constateerde dat de gebruikte test niet goed in elkaar zat en dat de dimensies van DISC niet onafhankelijk waren van elkaar. Dat laatste kan problematisch zijn
voor zowel de betrouwbaarheid als voor de validiteit.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/1467-9450.00253
Validiteit
Een vragenlijst moet niet alleen betrouwbaar zijn, maar ook valide. Dat betekent dat het invullen van de vragenlijst moet leiden tot een correcte weergave van échte kwaliteiten van de invuller. Met andere woorden, het moet iets zeggen over bijvoorbeeld de mate van dominantie of conformisme van het profiel van de invuller. Daar blijkt dus bij de
onderzochte vragenlijsten geen sprake van te zijn.
https://econtent.hogrefe.com/doi/10.1026/0033-3042/a000171
Daar komt nog iets bij. Hoe je jezelf beschrijft, bepaalt in grote mate de uitkomst van de test. Het bepaalt namelijk de antwoorden die je kiest. Zie je jezelf als erg dominant, dan zal dat er als belangrijkste kwadrant uitkomen. Omgekeerd betekent het dat je de uitkomst gemakkelijk kunt sturen: wil je er niet als dominant uitkomen, kies dan juist nÃet die opties:
If you need some help understanding broad differences between people, and you are willing to take a test never intended for serious business use, then the DISC is a fun tool. If you understand that when you describe yourself as primarily dominant (or any other factor), your scores will probably show you are dominant (amazing!); or, when you want to facilitate a quickie workshop in communication styles,
the DISC is for you.
https://www.ere.net/dissecting-the-disc/
Het houdt niemand tegen...
Ondanks ontbrekend bewijs is DISC een prima verdienmodel. Een veelheid aan trainings- en adviesbureaus biedt Disc-diensten. Sommige geven ‘hun’ aanpak zelfs in licentie uit.
Daarnaast zijn er de nodige boeken verschenen, zoals van de Zweedse auteur Thomas Erikson. Hij schreef er ‘Omringd door idioten’ over. In 2018 kreeg hij de ‘Fraudster of the Year award’
voor zijn boek.
https://theness.com/neurologicablog/personality-test-pseudoscience-swedish-edition/, https://vof.se/wp-content/uploads/2020/01/SurroundedByIdiots_Katz.pdf
Maar waarom dan toch?
Hoe kan zo’n model zo groot en ‘waar’ worden? Daar kun je verschillende verklaringen voor geven,
hier geven we er alvast één.
Een volgende keer misschien vanuit de actor-netwerk theorie van Bruno Latour. Een model helpt je om een antwoord te vinden op de vraag der vragen: waarom gedragen we ons zoals we doen?
Het antwoord kweekt begrip, inzicht, overzicht. Die vervelende collega is een stuk minder vervelend zodra je begrijpt waar zijn gedrag vandaan komt. Met begrip ontstaat een gevoel van grip: op jezelf, op de ander, op de situatie. Dat geeft weer een gevoel van voorspelbaarheid en beïnvloedbaarheid. De wereld wordt er een stuk handelbaarder door.
Wat er in de praktijk tussen jou en die collega gebeurt, is iets heel anders. Je weet uit die Disc-workshop dat je collega ontzettend rood is en jij veel meer in de combinatie van groen en blauw zit. Door dat begrip (voor jullie beiden) gaat je stressniveau een stuk minder omhoog en reageer je er niet meteen op. Terwijl jij even pas op de plaats maakt, ziet dat er voor de buitenwacht uit alsof je tot tien telt. Door die vertraging komt ook je collega tot rust en
wordt de situatie bespreekbaar.
Je had er ook voor kunnen kiezen om echt tot tien te tellen, of die cursus mindfulness in gedachten kunnen nemen. Of gewoon even je ademhaling tot rust brengen. Werkt allemaal op dezelfde manier: het geeft rust, stressreductie.
Houd het simpel
Hoe eenvoudiger het model, des te gemakkelijker het antwoord op die vraag der vragen. Zo’n model hoeft geen (wetenschappelijk) hout te snijden.
Er zijn genoeg modellen die door gerenommeerde organisaties worden gebruikt, terwijl de wetenschappelijke basis ervan gering is, ontbreekt of zelfs
als onzin is bestempeld.
Zoals dat altijd maar weer terugkerend reptielenbrein. En sommige modellen hebben het beschrijvend, verklarend en voorspellend
niveau van een horoscoop.
Met de betrouwbaarheid van de horoscoop zit het wel goed, mits de astrologen allemaal dezelfde basis gebruiken. Met dezelfde geboortedatum en -plaats komen ze dan allemaal tot hetzelfde sterrenbeeld en dito beschrijving. Zoals DISC dat dus met dezelfde vragenlijst doet. De validiteit is dan weer een ander verhaal.
Trek een horoscoop
Horoscopen werken precies zo. Ze geven je het idee dat je het begrijpt, inzicht hebt, grip krijgt. In de jaren negentig van de vorige eeuw schoten astrologiebedrijven als paddenstoelen uit de grond. Ze boden hun diensten aan het bedrijfsleven aan op uiteenlopende onderwerpen, van werving en selectie tot bedrijfsstrategie. Er bestaat (of bestond?) zelfs
een internationale beroepsvereniging.
De International Society of Business Astrologers werd in 1997 opgericht. En er is een Nederlandse vakvereniging, de Astrologische Associatie. KLM maakte ooit gebruik van astrologische inzichten aangaande
de samenwerking met Air France.
Zie dit internetarchief.
Alternatieven?
Als het model voor je werkt, in de zin dat het je de rust geeft om adequaat op iets te reageren, is dat prima. Ook als dat DISC is, of een horoscoop. Het wordt problematisch op het moment dat je er meer aan gaat verbinden, conclusies trekt over hoe gedrag echt werkt, welke drijfveren iemand heeft en wat de beste strategie is. Dan zal het gebrek aan validiteit je opbreken, want er is vrijwel niets dat iets over de ‘echte’ wereld zegt. Dan geeft zo’n model je geen houvast meer.
Er zijn natuurlijk andere modellen om gedrag mee te beschrijven en te begrijpen, modellen die een redelijke of zelfs goede (wetenschappelijke) basis hebben. Dat werkt op de langere termijn altijd beter dan de horoscoopvarianten. Maar daar zul je wel met een wat
kritischere blik naar moeten zoeken.
Laat je niet verleiden tot het invullen van vragenlijsten bij modellen. Trek liever een horoscoop: sneller en net zo valide.