Het statusmodel geeft niet alleen nieuw inzicht in gedrag. Het maakt ook andere modellen inzichtelijk, zoals de Roos van Leary en TA.
Het statusmodel is een welkome aanvulling en de ontbrekende basis voor diverse veel gebruikte gedragsmodellen.
Altijd wordt een cultuur gemaakt door wat de mensen – als cultuurdragers – doen. We kunnen op verschillende manieren naar culturen kijken, met behulp van verschillende modellen.
Het statusmodel geeft een heel nieuwe blik.
Leiderschap heeft met gedrag te maken. Kent leiderschap een specifieke dynamiek? Zijn bepaalde statusbewegingen dominant? Kun je het leren?
En: psychopaten als leider: hoe pik je ze eruit?
Kijk eens met de statusbril naar alledaagse, gewone of bijzondere dingen.
Onderwerpen als identiteit en vertrouwen zijn meteen duidelijk.
Soms doen mensen moeilijk, vervelend. Of ronduit gevaarlijk. We nemen maatregelen, maar die werken niet altijd zoals verwacht.
Waarom doen mensen moeilijk? Waarom werken interventies niet altijd naar wens? En wat werkt dan wel?
Het statusmodel leent zich uitstekend om naar organisaties te kijken. Eindelijk begrijpen we de samenhang tussen organisatieproblemen en wat mensen doen..
Het statusmodel geeft een andere kijk op bijvoorbeeld groepsdynamiek en politiek.
© Stultiens & Stultiens